หมอผีไปอยู่ในโลกที่มีแต่มาเฟีย

“หากชาติหน้ามีจริงหวังว่าฉันจะได้เกิดมาในครอบครัวที่ทำให้ฉันเป็นคนที่ดีนะ” ร่างของชายหนุ่มผิวแทนเข้ม ตาดำดูซีดและไร้ชีวิตชีวาเอ่ยออกมาพร้อมกับมือที่ถือหม้อดินเอาไว้ในมือ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หม้อดินในมือที่ว่างเปล่าอดีตเคยมีวิญญาณที่ชั่วร้ายมากมายอาศัยอยู่ ซึ่งเดิมทีวิญญาณเหล่านั้นก็ไม่ได้สร้างบาปของมันขึ้นมาเอง แต่เป็นผู้เป็นพ่อของชายที่กำลังจะตายในตอนนี้เป็นคนทำ

พศินชายผู้นี่คือหมอผีรุ่นต่อจากผู้เป็นพ่อ เขาเพิ่งรับหน้าที่เป็นหมอผีต่อจากพ่อได้แค่1วัน เพียงแค่1วันเท่านั้นเขาก็ได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำมาโดยตลอด เขาได้ตัดสินใจปล่อยผีที่อยู่ในการควบคุมทั้งหมดที่พ่อส่งต่อให้กับเขา ผีทุกตัวอดีตกาลเป็นเพียงผีที่เร่ร่อนและรอชดใช้กรรมจดหมดจึงไปเกิด แต่เมื่อพวกผีโดนพ่อของพศินจับมาเป็นของใช้งาน เหล่าผีทั้งหลายก็มิอาจได้ไปผุดไปเกิดอีกเลย

และสิ่งที่พศินต้องแบกรับเมื่อปล่อยผีร้ายพร้อมทั้งชำระเหล่าดวงวิญญาณให้เป็นอิสระด้วยพลังชีวิตของตนเอง เขาก็ต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน

พศินที่ดวงตากำลังจะมืดสนิท ในวินาทีนั้นเขาเหลือบไปเห็นยมทูตกำลังลากโซ่ตรวนเตรียมจะพันธนาการเขาและลากเขาไปลงโทษ

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

เสียงโซ่ที่ลากมาเรื่อยๆ ทำให้พศินยิ้มบางๆ ออกมา เขาแอบนึกเสียดายชีวิตของเขาที่อายุเพิ่งจะ30แต่ก็ต้องมาหมดอายุขัยจากการเสียสละนี้ แต่เขาไม่เคยเสียใจที่ทำแบบนี้ลงไปเพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำมาโดยตลอด

“หยุดเดี๋ยวนี้นะเหล่ายมทูตโลกES-410 เด็กคนนี้เดี๊ยนจะพาตัวไปเอง ในนามของเทพมารผู้เป็นเอกเทศ” จู่ๆ ก็มีร่างที่มองด้วยตาเปล่าก็ยากจะคาดเดาเพศภาพปรากฎขึ้นมา

ร่างกายสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามบนผิวแทน ดวงตาที่ใส่บิ๊กอายสีส้มข้างน้ำเงินข้าง และกรีดตาเฉี่ยวคมเพื่อให้เครื่องหน้าแบกทรงผมแปลกๆ อย่างทรงเขาควายสีเขียวมิ้นต์เอาไว้ ปลายเล็บที่ยาวและทาสีแดงนีออนเอาไว้ชี้ไปที่ยมทูตที่กำลังจะมารับดวงวิญญาณไป

โฮมมมมมมมมมมม

“เดี๊ยนจะรับผิดชอบดวงวิญญาณนี้ต่อเอง เอาล่ะเด็กน้อยเราไปคุยกันหน่อย” เทพมารก้มลงไปหิ้วร่างของพศินด้วยแขนข้างเดียวที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ก่อนจะเปิดมิติส่วนตัวออกมาแล้วเดินเข้าไปแบบสับๆ ด้วยรองเท้าส้นสูงที่ตัวรองเท้าเป็นรูปกล้วยสีทองดูแปลกตา

---

มาแบบแหวกแนวซะหน่อย ปกติหมอผีก็มีพลังแปลกๆอยู่แล้ว แต่ถ้าหมอผีไปอยู่ในโลกมาเฟียที่เหล่ามาเฟียมีพลังด้วยละ? จะเป็นยังไงกันนะ